Avcılar Mutlu Son Masöz Üniversiteli Bayan

Avcılar Mutlu Son. Ve bu şekilde kolkola yüründüğünde, insanoğlu birbirini daha iyi tanır; zevki ve acısı daha önceleri belirsiz olan şeyler netleşir. Başka birinin oradaki varlığı hakkında hiçbir düşünce yoktur. -Böylece o güzel kayınağacı senin aşkının tanığı oldu, aşkım ilk kere onun yapraklan altında itiraf ettin. Her şeyi iyi mi da net anımsıyorsun; birbirinizi ilk görmüş olduğunüz anı, dans ederken ellerinizi birbirinize uzatmanızı; değil birbirinize, kendi kendinize bile bir şey itiraf etmeksizin, şafak sökmeye yakın ilk defa ayrılmanızı. – Bu aşk provalarım dinlemek gerçekten epey güzel. -Ağacın altında dizlerinin üzerine çöktüler, aşklarının kutsallığı üzerine yemin ettiler birbirlerine, antlaşmayı ilk öpüşmeyle mühürlediler. –

Bunlar, Cordelia’ya aktarılması gereken verimli ruh halleri-Demek bu kaymağacı bir şahit oldu. Ah evet! Bir ağaç çok uygun bir tanıktır, fakat gene de yetmez. Belki sen gökyüzünün de bir tanık bulunduğunu düşünüyorsun, ama gökyüzü kendi içinde çok soyut bir fikirdir. Fakat olduğu kadarıyla yine de bir tanık vardır. Ayağa kalkıp burada olduğumu onlara göstersem mi?

Avcılar Mutlu Son Masöz Üniversiteli Bayan

Avcılar Mutlu Son. Hayır, beni tanıyabilirler ve bu her şeyi iğrenç eder. Giderlerken ayağa kalkıp o sırada birinin orada bulunmuş olduğunu fark etmelerini mi sağlasam? Hayır, bunun hiçbir anlamı yok. Bırakın sırlarım örten sessizlik – hoşuma gittiği sürece- bozulmasın. Onlar benim elimde, istediğim anda ayırırım. Onların sırlarına girmiş durumdayım; bunu sadece o kızdan yahut o erkekten öğrenmem mümkün olurdu -o kızdan, bu olanaksız- öyleyse o erkekten-bu iğrenç bir şey- bravo! Bu yüzden de hakkaten hainlik şeklinde bir şey, pekâlâ, bakalım. Normal yollarla, tercih ettiğim benzer biçimde, kızdan belirli bir izlenim edinirsem, ki genellikle edinemem, o zaman yapacak başka bir şey yok.

Cordelia’cığım! Ben yoksulum -sen benim zenginliğimsin; karanlıktayım- sen benim ışığımsın; hiçbir şeyim yok, aslabir şeye ihtiyacım yok. Hem iyi mi bir şeye sahip olabilirdim ki? Kendinin sahibi olmayan bir adamın bir şeylere sahip olması çelişkilidir. Ne bir şeye sahip olabilen, ne de buna izin verilen bir çocuk gibi mutluyum. Hiçbir şeyim yok, çünkü yalnızca sana aitim, ben yokum, var olmayı bıraktım senin olmak için. Johannes’in Cordelia’cığım “Benim” :